WOJEWÓDZKI
ZWIĄZEK
PSZCZELARZY
W KRAKOWIE

Ciekawostki






   Dziwnym zbiegiem okoliczności około połowy XIX stulecia trzej mężowie dzięki swym wynalazkom dokonali nieomal równocześnie wielki przełom w pszczelarstwie.

   W 1852 roku baron August von Berlepsch dzięki snozom ks. Dzierżona sporządził ruchomą ramkę, sześć lat później w pracowni stolarza Jana Mechringa powstała węza, lecz oba powyższe wynalazki wykorzystał w całej pełni dopiero major Hruszka wynalazłszy miodarkę, którą zaprezentował w dniach 12-14 września 1865 roku na wystawie w Brnie. Major Hruszka był też konstruktorem nowoczesnego podkurzacza.

Źródło: Bartnik Postępowy, nr 11/35 s.293-298





   Każda organizacja wtedy jest wartościowa, kiedy jest żywotna, kiedy wykazuje pożyteczną działalność wśród swoich członków. Żywotność organizacji zależy od tego czy ma w swoim gronie jednostki przepojone zasadami społecznymi, oddane szczerze i całkowicie celom wyznaczonym przez statut. O ile te jednostki swoim postępowaniem zdołają skupić koło siebie licznych członków, owianych tym samym duchem, pomyślny rozwój organizacji jest zapewniony.

Źródło: prof. J. Wąsowicz w Pszczelarzu Polskim nr 2/1946 s. 36





   W Australii pszczoła miodna nie jest tubylcza. Historia pszczelarstwa w tym kraju rozpoczęła się w 1822 roku kiedy to do Sydney przypłynęło na statkach 8 pierwszych pszczelich rodzin. Aktualnie w Australii jest 10000 pszczelarzy którzy posiadają ok. 600000 rodzin. Produkcja miodu wynosi ok. 30000 ton wartości 50 milionów dolarów z czego ok. połowy jest eksportowana do ponad 30 państw.

Źródło: Vczelar nr 1/2008





   Teofil Ciesielski założyciel „Bartnika Postępowego” w 1875 roku był jego redaktorem do wybuchu I wojny światowej, zmarł w 1916 roku. Następca jego ś.p.Władysław do Preval, który objął redakcję naszego pisma niedługo kontynuował tę pracę. Człowiek ten szlachetnego charakteru, w czasie niebezpieczeństwa jakie groziło Lwowowi, rzuca pióro redaktorskie, idzie bronić bram miasta przed nawałą bolszewicką i jako prosty żołnierz ginie w 1920 roku śmiercią bohaterską pod Zadwórzem, zwanym też polskimi Termopilami.

Źródło: Bartnik Postępowy nr 1/35





   Pszczoły wrażenia węchowe odbierają za pomocą płytek porowatych rozmieszczonych na ośmiu ostatnich członach czułków. Na powierzchni jednego czułka robotnicy jest ich od 5000 do 6000, na czułku matki od 2000 do 3000 zaś na czułku trutnia do 30000. Zdolność rozróżniania zapachów jest u pszczół 1000-krotnie większa w porównaniu z człowiekiem.

Źródło: Z. Lipiński j. w. s. 20





Maseczka  ściągająca pory skóry:

   Dwie łyżki (do zupy) miodu zmieszać z 2 łyżeczkami twarogu, dodać 3 łyżeczki kawowe soku z cytryny. Po dokładnym roztarciu nanieść na oczyszczona tąarz, potrzymać 15-20 minut po czym zmyć wodą. Maseczka polecana na przetłuszczająca się skórę.

Źródło: „Vczelar” 4/2011 

wybrał J. Bukowski





Maseczka miodowo- drożdżowa:

   Rozetrzeć 120 g świeżych drożdży, dodać 4 łyżeczki kawowe świeżej śmietany, 1łyżkę dużą (do zupy) miodu oraz kilka kropel oleju z oliwek. Wszystko porządnie wymieszać a następnie nanieść na oczyszczoną twarz- potrzymać 15 minut, następnie zmyć wodą.

Źródło: „Vczelar” 4/2011 s. 79

Wybrał: J. Bukowski





   Uszy pszczoły znajdują się na czułkach (narządy Johnstona) – odbierają miedzy innymi dźwięki wysokiej częstotliwości. Na czułkach pszczoły znajdują się również termoreceptory służące za termometry. Dzięki nim pszczoła zdolna jest wyczuwać różnice ciepłoty ciała larw z dokładnością do 0,1oC. Narządy czuciowe na czułkach są wrażliwe na stężenie CO2 do poziomu 1% oraz wahania w granicach wilgotności względnej powietrza np. w gnieździe w granicach 5%.

Źródło: Z. Lipiński, „Istota oraz mechanizm porzucania gniazd przez roje pszczół miododajnych” –s. 8





…wosk topiony w zetknięciu z żelazem albo gotowany w wodzie zawierającej żelazo ciemnieje i traci na wyglądzie. Przeto do wytapiania wosku winno się używać wody deszczówki. Wosk można rozjaśnić dodając 50g kwasu siarkowego na każdy litr wody. Do mieszania tego roztworu nie można używać żadnych metalowych przyborów.

…wosk z plastrów spleśniałych lub zanieczyszczonych wskutek zaparzenia straci swój zapach niemiły gdy do wody dodamy garść soli.

Źródło: Pszczelarz Polski nr 4-5/1947





   Przyczyną wysokich strat rodzin pszczelich na Słowacji wynoszących po zimie 2007/2008 ok. 35% było przede wszystkim mało poważne, późne i nieodpowiednie leczenie warozy przez niektórych pszczelarzy. Ci co warozę leczyli świadomie – rodziny pszczele mają w dobrej kondycji i bez większych strat.

Źródło: Z. Gal prezes Słowackiego Związku Pszczelarzy w czasopiśmie Včelar nr 6/2008, str. 91





Dobra rada:

Chcesz być szczęśliwy jeden dzień? – opij się,

Chcesz być szczęśliwy jeden rok? - ożeń się,

Chcesz być szczęśliwy całe życie? – poświęć się pszczelarstwu.

Źródło: Včelar nr 11/2007





   Pszczoły odróżniają barwę białą, żółtą i niebieską. Kolor czerwony i czarny jest przez nie traktowany jako barwa szara. Specyficzną cechą narządu wzroku pszczoły jest zdolność rozróżniania stopnia spolaryzowania światła. Ta właściwość oka złożonego umożliwia pszczole orientowanie się w terenie nawet przy zachmurzonym niebie.

Źródło „Pszczelnictwo” str. 168





   W celu poprawy czystości alkoholowego roztworu propolisu (obniżenia poziomu wosku) należy go zmrozić przez co najmniej 24 godz. Dla wytrąenia grudek wosku, a następnie szybko przesączyć przez gazę. Wytrącony w ujemnej temp. wosk osiada na cedzidle oczyszczając w ten sposób roztwór propolisu. Ważne przy wewnętrznym stosowaniu propolisu.

Źródło: zasłyszane na Konferencji Apiterapii w Bratysławie w 2007 roku





   Pszczoły rozróżniają smak słodki, gorzki, kwaśny i słony, przy czym nie rozróżniają 5% roztworu cukru od czystej wody, natomiast pobieraj ciecz zawierającą co najmniej 8% cukru.

Ak. Receptory smaku rozmieszczone są w kilku grupach: na czułkach, po obu stronach podstawy języczka, przy wejściu do gardzieli i przylgach pierwszej pary odnóży.

Źródło „Pszczelnictwo” str. 165





   W celu zwiększenia przyswajalności przez organizm substancji zawartych w pyłku kwiatowym, a tym samym większej efektywności oddziaływania należy: zmielony pyłek w porcji przeznaczonej do spożycia w ciągu dwóch trzech dni rozrzedzić letnią wodą do konsystencji papki, pozostawić w wysterylizowanym słoiku w ciepłym pomieszczeniu przez 24 godz. celCm lekkiej fermentacji i popękania ziarenek pyłku - ewentualnie zmieszać z miodem - spożywać głównie wieczorem.

Zasłyszane na konferencji naukowej nt. Apiterapii w Bratysławie w 2007 roku





   Pszczelarstwo to poezja rolnictwa - mawiał baron Von Belepsch, konstruktor ruchomej ramki.

Źródło „Bartnik postępowy” z 1924 roku





  Udowodniono, że pszczoła odbiera co najmniej 43 zapachy różnych olejków eterycznych. Zdolność rozróżnienia zapachów jest tysiąc krotnie większa w porównaniu z człowiekiem, w odniesieniu do kwiatów i innych substancji biologicznych, nie mówiąc o zapachach dla niej specyficznych takich jak wosk czy woń matki.

Źródło „Pszczelnictwo” str. 165





   Latem w rodzinie pszczelej znajduje się około 5000 jaj 10000 larw i 20000 poczwarek wszystkie stadia rozwoju pszczół łącznie z jajami nazywamy czerwiem.

Źródło „Pszczelnictwo” str. 186





   Jeśli pszczoły giną z głodu, to nie pszczoły tylko pszczelarz winien, u dobrego pszczelarza pszczoły nigdy nie powinny ginąć ani też nie powinien do tego dopuścić.

Jan Marcinków w „Pszczelarzu Polskim” nr 3 z 1909 roku





   Pszczelarze zawsze są ciekawi tego jaka przyszłość ich czeka, jaki będzie rok przyszły lub następne lata. To tez nic dziwnego że sięgają do różnych praktyk i wróżb jak np.: gdy styczeń jest łagodny, słabo mroźny, a więcej ciepła i odwilży, a marzec suchy i mroźny wówczas możemy się spodziewać roku miodnego. Natomiast gdy styczeń jest mroźny i zawalna zima, a marzec łagodny, ciepły, dżdżysty wówczas pożytek słaby. Znalazło to odbicie w przysłowiu: A gdy pszczoła w styczniu wylatuje dobry rok nam obiecuje.

Źródło „Pszczelarz Polski” styczeń - luty 1948r





   Systematyczne spożywanie pyłku zapewnia bilans energetyczny organizmów podnosi wytrzymałość psychofizyczną, poprawia koncentrację, działa antydepresyjnie i uspakajająco, stanowi ważne wzmocnienie działania przyjmowanych antybiotyków. Ponadto poprawia potencję oraz płodność, łagodzi bóle głowy oraz arytmię serca.

                                                                                                                                                      Źródło „Včelar” 2/2009





Dlaczego pszczoły giną wiosną zastanawia się M. Pauluchów w ramach „Bartnika Postępowego” nr 9 z 1925r

   Jedni przypisują to złemu miodowi, drudzy którzy karmili pszczoły cukrem szkodliwemu jego działaniu pisze autor. W dalszej części wywodu główną przyczynę strat wiosennych upatruje w złym przygotowaniu do zimowli pszczelich rodzin. Pszczelarze mianowicie mało uwagi poświęcają zapewnieniu warunków do intensywnego czerwienia matek w okresie od lipca z powodu braku często pożytków, zapasów - rodziny pszczele ograniczają a nawet przerywają czerwnie przez co do zimowli idą stare robotnice. Prawo przyrody powoduje to, że te pszczoły potem w okresie zimowli masowo giną, a pień nieraz przy oblocie jeszcze silny naraz słabnie.

Kto wie może i dziś złe przygotowanie rodzin pszczelich do zimowli jest jedną z ważnych przyczyn....





   Naukowiec francuski A. Cilles poleca osobą które ukończyły 50 lat spożywanie pyłku kwiatowego w ilości 15 g dziennie. Profilaktyczne oraz lecznicze efekty uzyskuje się poprzez systematyczne spożywanie pyłku z miodem. Miód z dodatkiem 5% pyłku należy używać po 1-2 łyżeczek rano oraz wieczorem. Codzienne zjadanie miodu z pyłkiem w krótkim okresie polepsza kondycję organizmu. Zawartość dużej ilości przyswajalnego białka z pyłku, wolnych aminokwasów, związków mineralnych oraz substancji hormonalnych pyłku regeneruje komórki organizmów.

Źródło „Včelar” 2009





   Liczba uderzeń skrzydeł na jedną sekundę wynosi u robotnic wylatujących w pole 435, u powracających zaś z ładunkiem nektaru    lub pyłku 350. Szybkość lotu pszczoły bez ładunku osiąga 18m/s.

Źródło „Pszczelnictwo” str.131





   Dla tępienia mrówek poleca się wyszukanie ich gniazd i polanie tych miejsc moczem ludzkim lub naftą. Mrówki wyniosą się z tych miejsc natychmiast. W ulach środków tych stosować nie wolno.

Źródło „Bartnik postępowy” nr 6 z 1924 roku