Problem doskonalenia pogłowia pszczół we własnej pasiece należy do najtrudniejszych zadań pszczelarza. Każdy z nas chciałby mieć pszczoły zdrowe , pracowite, nierojliwe, łagodne, miodne itd. Ale jak to zrobić?
Warroza, ta pasożytnicza choroba która pojawiła się w Polsce w latach 80-tych od początku zbierała obfite żniwo, zwłaszcza w pasiekach zaniedbanych. Na szczęście gdy nadeszła, większość pszczelarzy była do niej przygotowana.
Zmaganie się z tą chorobą dowiodło, że nadal jest bardzo groźna dla życia pszczół a co gorsze nie jest możliwe jej całkowite pozbycie się, wobec czego pszczele rodziny bez pomocy pszczelarza skazane są na zagładę.
Ostatni miesiąc roku jest zawsze okazją do podsumowania i oceny minionego sezonu. Bilansujemy wydatki i wpływy, oceniamy co udało się zrobić a co musimy odłożyć do przyszłego roku.
Badania przeprowadzone w Ameryce, Europie i także w Polsce wykazały, że obecnie pasożyta tego wyparł już niemal całkowicie inny pasożyt bytujący dotychczas tylko na pszczole wschodnio azjatyckiej Apis cerana.
Poza tym Nosema apis daje wyraźne objawy w postaci pobrudzonych odchodami pszczół uli podczas wiosennego oblotu, a Nosema ceranae rozwija się pozornie bezobjawowo. Nawet w drugim roku zakażenia występuje zjawisko wzmożonego czerwienia (pozorne ozdrowienie).
Tak masowy rozwój nawłoci wpłynął także w istotny sposób na nasze pszczelarstwo. Nawłoć stała się istotnym , dużym pożytkiem okresu póżnoletniego i jesiennego. Kwitnie w sierpniu i wrześniu.
Zgnilec złośliwy zwany też amerykańskim , to zakaźna choroba czerwiu atakująca nasze pasieki. Z chorobą tą zetknął się chyba każdy pszczelarz.
Okres jesienny, kiedy pszczele rodziny są bez czerwia to właściwy moment na zaatakowanie warozy celem wyeliminowania jak największej liczby pasożytów.
Rójka to naturalny sposób rozmnażania się rodzin pszczelich, była też niegdyś podstawowym sposobem powiększania pasiek, jednak w nowocześnie prowadzonej gospodarce pasiecznej nie jest zjawiskiem pożądanym.
